جالب بود برام . شما میدونستید؟
بانو یک واژه پارسی کهن است . (بان + و = بانو )
بان در نام شهر بانه هنوز به کار می رود . بان یعنی بالا و بانو به معنی کسی است که در بالا جا دارد و این به نشانه گرامی داشتن بانوان است .اما کلمه خانم مغولی است و ریشه پارسی ندارد . خان و خانم و بیگ و بیگم نام های مغولی است . خان و بیگ مذکرند و خانم و بیگم مؤنث هستند.
زن از ریشه "کن" به معنی خانه و صاحب خانه می آید. بانو در اوستایی به معنی فروغ و روشنایی است. پس بانو به معنی چراغ خانه است. کدبانو هم یعنی چراغ خانه (کد = خانه) خود واژه همسر (هم-سر) کاملا گویاست که زن در آیین باستانی ما همپایه مرد است.
عِشق یَعنی...
چت روم مال خودمونه بیایین شلوغش کنین
واقعا ازتون ممنونم
نمای عشق برای هر فردی متغیره نمای اگه عشقی داری نمایی که تو ذهنت ازش داری بفرست
منظو از عشق الکی